طراحی ابزار روا و پایا جهت ارزیابی صلاحیت بالینی کاردرمانگران

هدف: این پژوهش با هدف طراحی و تعیین روایی و پایایی ابزار ارزیابی صلاحیت بالینی کاردرمانگران انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه که از نوع ابزارسازی است، با مرور مطالب و چک لیست ها، تعداد زیادی گویه های مربوط به صلاحیت بالینی استخراج شد. این گویه ها در دو جلسۀ گروهی و زیر نظر پانزده تن از خبرگان مطرح و تحلیل شد و درنهایت، پرسش نامه ای با ۶۶ گویه تهیه شد. سپس، براساس نظر متخصصان کاردرمانی و شیوۀ لاواشه، روایی صوری و محتوایی پرسش نامه به دو روش کمّی و کیفی تعیین گردید. به منظور تعیین پایایی از روش مطالعۀ آزمایشی، آزمون بازآزمون و محاسبۀ هم بستگی درونی برای تأیید پایایی استفاده شد. یافته ها: ابزار ارزیابی صلاحیت بالینی با ۵۴ پرسش در ۷ حیطه طراحی شد که عبارت است از: تفکر انتقادی، فرایند عملکرد، ارتباط مؤثر، مسئولیت حرفه ای، مدیریت محیط درمان، دانش عملکردی و اقدام به رشد حرفه ای. روایی صوری و محتوایی با نظر هیئت خبرگان محاسبه و با cvr=۰/۸۴ تأیید شد. پایایی ابزار تهیه شده در مطالعۀ آزمایشی نیز بررسی و روش آزمون - بازآزمون، ضریب هم بستگی پیرسون ۰/۹۹۵ را نشان داد. هم بستگی درونی پرسش ها نیز با محاسبۀ ضریب آلفای کرونباخ بررسی شد و عدد ۰/۹۷۳ را نشان داد. نتیجه گیری: ابزار مناسب برای بررسی صلاحیت بالینی کاردرمانگران با ۵۴ گویه در ۷ حیطه تهیه شد. روایی و پایایی این ابزار را خبرگان و نمونۀ ۳۰ نفرۀ کاردرمانگران تأیید کردند.